Ο νέγρος και τα προσόντα του

Δεν ήταν η πρώτη φορά που με κοιτούσε περίεργα. Συνήθιζα μέρα παρά μέρα να πίνω τον καφέ μου στο Θησείο, στο ίδιο πάντα στέκι κι εκείνος, λες και είχε καταγράψει τις ώρες και ημέρες που πήγαινα μόνος με τη συνοεδεία βιβλίου ή εφημερίδας, ερχόταν να πουλήσει cd.Από την πρώτη κιόλας στιγμή τον παρατήρησα. Ψηλός, γύρω στο 1,85, ίσως και παραπάνω, φορούσε αμάνικες μπλούζες για να φαίνονται οι περήφανοι δικέφαλοι στα χέρια του και γενικά ήταν ντυμένος με τον τρόπο που συνηθίζουν: φαρδιά παντελόνια, αθλητικά παπούτσια και αμάνικες μπλούζες, με αλυσίδες στα χέρια και στο λαιμό.Την πρώτη φορά φυσικά δεν ήθελα να αγοράσω αλλά, ορμώμενος από την εμφάνισή του, αποφάσισα να ψάξω λίγο τα cd, απλά για να έχω το χρόνο να τον παρατηρήσω περισσότερο κι αυτό επαναλαμβανόταν κάθε φορά που έπινα τον καφέ μου, μέχρι που στο τέλος αρχίσαμε να λέμε και καμιά κουβέντα. Έμαθα πως τον λένε Michael, ήταν 25 χρονών, γεννημένος στην Αμερική αλλά από αφρικανούς γονείς από ένα κράτος που δεν συγκράτησα. Με τον καιρό μιλούσαμε όλο και περισσότερο και αποκτήσαμε θάρρος να απευθυνόμαστε με τα μικρά μας ονόματα τόσο που κάποτα του πρότεινα να μην φοράει εκείνα τα φαρδιά παντελόνια. Με έκπληξη είδα μερικές ημέρες μετά πως είχε ακούσει τη συμβουλή μου και ήρθε με εφαρμοστό που αναδείκνυε το ύψος και τα σφιχτά του πόδια. Πλέον είχα αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να έκανα σεξ μαζί του, αφού ποτέ δεν είχα πάει με μαύρο. Δεν πέρασε μια βδομάδα και προς μεγάλη μου έκπληξη το κατάφερα, με τον εξής τρόπο.Παρά τη γνωριμία μας, ποτέ δεν αγόρασα δίσκο, όμως ένα βράδυ αποφάσισα να τα παίξω όλα κι έτσι τον ρώτησα αν τυχόν έχει dvd σεξουαλικού περιεχομένου. Στην καταφατική του απάντηση διευκρίνησα πως ήθελα gay περιεχομένου και για μια στιγμή στάθηκε χωρίς να απαντήσει. Σκέφτηκα πως είχα κάνει μαλακία αλλά με ανακούφισε όταν μου είπε ότι δεν είχε μαζί του αλλά μπορούσε να μου βρει και, λες και η ώρα ήταν ανοιχτή για επιθυμίες, μου είπε πως είχε αρκετές σπίτι, μπορούσα κάποια στιγμή να πάω, να δω ποιά μου άρεσε και να την αγόραζα.Δεν έχασα χρόνο, του είπα ότι ήθελα οπωσδήποτε να δω εκείνη τη στιγμή και χαμογελώντας μου είπε να τον ακολουθήσω. Φτάσαμε σε ένα διαμέρισμα στο Μεταξουργείο, πολύ καλό από όσο θα περίμενα για έναν μετανάστη. Διάλεξε μια ταινία, την έβαλε να παίζει και καθίσαμε μαζί στον καναπέ. Ήμουν πολύ νευρικός και τα σχόλιά του για την ταινία, ότι ήταν πολύ καλές οι σκηνές, δεν με βοηθούσαν, οπότε σχεδόν απελπισμένος και αρκετά φοβισμένος μπορώ να πω, έβαλα το χέρι μου στον καβάλο του. Δύο ήταν τα αποτελέσματα. Πρώτον ότι χαμογέλασε και δεν ενοχλήθηκε και δεύτερον ότι η χούφτα μου έπιασε κάτι που υποσχόταν πολλά έτσι και απελευθερωνόταν από το στενό εκείνο τζιν, όπως και έγινε αμέσως μετά. Γιατί ο συγκεκριμένος φαίνεται πως δικαίωνε πλήρως τη φήμη για τους ομοεθνείς του, δείχνοντάς μου ένα από τα μεγαλύτερα καβλιά που έχω δει ποτέ, τόσο από άποψη μήκους όσο και πάχους. Πλέον αντοχές και ενοχές δεν υπήρχαν. Βύθισα το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια του δίνοντάς του την καλύτερη πίπα που θα μπορούσα να κάνω, γλύφοντας αργά, μπουκώνοντας το στόμα μου με κάπου 23 ή 24 εκατοστά καβλιού που έμοιαζε με πέτρα σκληρό. Έβγαλε τη μπλούζα του κι αμέσως ένιωσα μειονεκτικά βλέποντας εκείνο το πέτρινο φουσκωτό στήθος και τα μπράτσα με τους ολοστρόγγυλους δικεφάλους, ενώ τα μπούτια του ήταν ακριβώς όπως τα είχα φανταστεί:σφιχτά και δυνατά. Μια πίπα τώρα πια δεν αρκούσε.Φόρεσε ένα πολύ μεγάλο προφυλακτικό και όπως ήταν καθισμένος αναπαυτικά στον καναπέ κάθισα πάνω του. Έλεγες πως δεν θα τελείωνε εκείνη η διείσδυση, πως δεν θα έφτανε μια χούφτα αλοιφή για να απαλύνει τον πόνο. Κι όμως, παραδόξως, ο πόνος ήταν υποφερτός παρά το ότι όλος ήταν μέσα μου πλέον. δεν υπήρχε χώρος για τρυφερότητες, κουνιόμουν δυνατά πάνω του, βγάζοντας τον μισό έξω από εμένα και δεχόμενός τον ξανά με σταθερή ένταση, ενώ τα χέρια μου πότε χάιδευαν και πότε έσφιγγαν εκείνο το απίστευτο στήθος. Με έγειρε λίγο προς τα πίσω, κρατώντας την πλάτη μου με τα μυώδη χέρια του και με κοφτές κινήσεις της λεκάνης του μου τον έδινε χωρίς καν να λαχανιάσει. Το ρολόι που ήταν πίσω του έδειχνε πως μισή ώρα είχε περάσει που τον είχα μέσα μου αλλά δεν μου φάνηκαν ούτε πέντε λεπτά.Με γύρισε ανάσκελα, χωρίς να βγει από μέσα μου, έβαλα τα πόδια μου στους σφιχτούς του γλουτούς και όση ώρα μου έδινε την κάβλα του, θαύμαζα το σφιγμένο του κορμί, με όλους τους μυς τεντωμένους. Λέξη δεν βγάλαμε ούτε εγώ ούτε αυτός, μόνο πνιχτές κραυγές και, με δυο τρία τελευταία τεντώματα τα οποία τον είχα αγκαλιάσει ολόκληρο, τελείωσε μέσα μου. Πρώτη φορά που μου φάνηκε πως δεν θα μπορούσα να περπατήσω.Συνανατηθήκαμε άλλες δυο φορές συνολικά. Τη μία με πήρε στα όρθια στην τουαλέτα ενός κλαμπ και την επόμενη μέσα στο μπάνιο του, όπου είχα την ευκαιρία να τον δω να τελειώνει στο στήθος μου. Πιστός στην τακτική μου του να μη συναντιέμαι πολλές φορές με κάποιον, δεν τον ξαναείδα. Είναι από τα άτομα που μου άρεσαν πολύ και έχω την εντύπωση ότι δεν ήταν μόνο το σεξ που είχε στο μυαλό του με μένα. Ίσως κάποτε το μάθω…

Πρώτη φορά παθητικός

Έπειτα από την εμπειρία μου ως ενεργητικός μεσολάβησε ένα αρκετό διάστημα στο οποίο ήμουν αποκλειστικά ο top της παρέας και περνούσα μια χαρά μέσα από σχέσεις της μιας βραδιάς. Φαίνεται όμως ότι έχω μέσα μου το δαιμόνιο της περιέργειας. Ήθελα οπωσδήποτε να νιώσω πως ένιωθαν όλοι εκείνοι που βρίσκονταν κάτω από εμένα και για αυτό, ως συνήθως, έπρεπε να επιλέξω προσεκτικά.Φυσικά και φοβόμουν όλα εκείνα που τώρα θεωρώ ανοησίες. Μην πονέσω, μη μου αφήσει κανένα τραύμα και τα σχετικά, οπότε μου πήρε αρκετό καιρό η επιλογή και πάλι δεν μπορούσα να καταλήξω, ευτυχώς όμως μου δόθηκε τυχαία. Κάποια στιγμή κανόνισα με κάποιον, όχι σεξ, γνωριμία και ήταν αρκετά ευγενικός στο να έρθει να με πάρει με το αμάξι του. Περάσαμε τη νύχτα εκείνη κάνοντας βόλτες, που είναι και το καλύτερό μου. Δεν κάναμε τίποτε άλλο. Είχε μπει στα τριάντα, καταγόταν από ένα χωριό κοντά στη Θράκη και ζούσε εδώ και καμια δεκαετία μόνος του, μαζί με ένα σκυλί και μερικές γάτες. Ήταν λίγο πιο κοντός από εμένα και είχε ένα σώμα από εκείνα που δεν χρειάζεται να χτυπηθεί κανείς στα γυμναστήρια: από τη φύση του καλοσχηματισμένο και άτριχο.Μια φορά την εβδομάδα κάναμε βόλτες με το αμάξι μες στη νύχτα και συζητούσαμε διάφορα, χωρίς την παραμικρή κίνηση που θα μαρτυρούσε το ξεκίνημα μιας αισθηματικής ή σεξουαλικής σχέσης. Φαίνεται απλά ότι μας άρεσε να μιλάμε, από τον Πλάτωνα έως τα νέα επιτεύγματα της Γενετικής και έτσι πέρασαν ούτε λίγο ούτε πολύ δύο ολόκληροι μήνες, στους οποίους με είχε καλέσει σπίτι του μερικές φορές για ποτό και συζήτηση. Τίποτε άλλο.Ένα βράδυ μου έστειλε μήνυμα, από εκείνα τα λιτά που ανταλλάσαμε. Η ώρα ήταν προχωρημένη αλλά σηκώθηκα και πήγα σπίτι του. Ως συνήθως ήπιαμε ποτό και συζητήσαμε μέχρι που ήδη η ώρα έφτασε δύο. Εκείνος καθόταν σε ένα διθέσιο καναπέ, που μετά βίας χώραγε δυο άτομα κι εγώ απέναντί του, σε ένα πολύ αναπαυτικό ανάκλιντρο. Σταματήσαμε να μιλάμε, πίναμε απλά το ποτό μας και καπνίζαμε, όμως αισθανόμουν μια ένταση να έχει συσσωρευτεί. Σηκώθηκα, πήγα προς το μέρος του και κάθισα στο πάτωμα, ανάμεσα στα πόδια του και τον κοιτούσα. Δίχως να πει λέξη, έβγαλε τη φόρμα και το εσώρουχό του, μόνο και μόνο για να δω ένα πραγματικά τεράστιο όργανο να βρίσκεται ήδη σε φάση διέγερσης. Λίγη ώρα αργότερα, έχοντας ήδη αρχίσει να το γλύφω, διαπίστωσα πόσο μεγάλο ήταν, αφού ξεπερνούσε τον ομφαλό. Εκείνος όμως ήταν πραγματικά πολύ ευγενικός στο να με αφήσει να του πάρω πίπα ακριβώς με τον τρόπο που ήθελα: με αργές κινήσεις, σχεδόν βασανιστικές, απολάμβανα εκείνο το τεράστιο καβλί, χωρίς εκείνος να κάνει τίποτα, παρά μόνο να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να απολαμβάνει. Κι εγώ, ξεπερνώντας τον εαυτό μου, κατάφερα να το πάρω ολόκληρο στο στόμα μου χωρίς να πνιγώ, κίνηση που του άρεσε ιδιαίτερα, γιατί έβγαλε την μπλούζα του και μου αποκάλυψε το υπέροχα μυώδες εκείνο κορμί του, το οποίο δεν χόρτασα να φιλώ και να γλύφω, όση ώρα δεν ασχολιόμουν με το εργαλείο του που είχε πλέον κατακτήσει το μέγιστο των διαστάσεών του. Καθώς ανέβηκα πάνω του για να του γλύψω το στήθος, η άκρη του πέους του ακούμπησε πάνω μου και ηλεκτρίστηκα. Είχα βρει εκείνον που θα έκανα το πρώτο μου παθητικό αλλά με τρόμαζε ένα τέτοιο μέγεθος, οπότε περιορίστηκα στο να τρίβω τα οπίσθιά μου πάνω του ενώ τον φιλούσα και τον έγλυφα στις ρώγες.Είναι δύσκολο να κρατηθεί κανείς σε μια τέτοια θέση κι εγώ δεν ήθελα να περιορίσω τον εαυτό μου με τίποτα, όσο και αν φοβόμουν. Καθώς καθόμουν επάνω του, του έπιασα τον πούτσο, τον έπαιξα λίγο και προσπάθησα να συνεχίσω αλλά με σταμάτησε για να φορέσει ένα προφυλακτικό που, χωρίς να σηκωθεί, το πήρε από το διπλανό συρτάρι. Μόλις η ετοιμασία είχε ολοκληρωθεί, αργά αργά κάθισα επάνω του, μέχρι να τον πάρω ολόκληρο μέσα. Εκείνος δεν έκανε την παραμικρή κίνηση, μόνο με άφηνε να το πάρω όπως ήθελα εγώ. Ένιωθα μέσα μου να ανοίγω εκατοστό το εκατοστό και να προσαρμόζομαι στο καβλί του. Δεν υπήρχε πόνος στο ελάχιστο, υπήρχε μόνο μια υπέροχη αίσθηση που με έκανε να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο λαιμό του, να τον πάρω αγκαλιά και να κουνάω τη λεκάνη μου με αργές και βαθιές κινήσεις. Δεν κατάλαβα πως περνούσε ο χρόνος, λες και είχε σταματήσει εκεί πάνω στον καναπέ που έκανα το πρώτο μου παθητικό, ώσπου, σε μια κορύφωση των αναστεναγμών του, ένιωσα το εργαλείο του να συσπάται μέσα μου. Είχε τελειώσει μέσα μου κι εγώ τελείωσα στην κοιλιά του σχεδόν χωρίς να το καταλάβω, μουσκεμένοι και οι δύο στον ιδρώτα.Το ρολόι έδειχνε τέσσερις όταν έφυγα. Επί έναν ολόκληρο χρόνο αρκούσε ένα λιτό μήνυμα από μέρους του ή από μέρους μου του στυλ ΅έλα από δω΅ή ΅έρχομαι΅. Πήγαινα, κουβεντιάζαμε με τις ώρες και μετά πηδιόμασταν, κάνοντας εγώ και ενεργητικό και παθητικό. Ήταν ένας ωραίος χρόνος που έληξε απότομα λόγω μετάθεσής του. Αλλά οι αναμνήσεις μένουν και τα μαθήματα που πήρα τα αξιοποίησα αργότερα…