Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Πρώτη φορά παθητικός

Έπειτα από την εμπειρία μου ως ενεργητικός μεσολάβησε ένα αρκετό διάστημα στο οποίο ήμουν αποκλειστικά ο top της παρέας και περνούσα μια χαρά μέσα από σχέσεις της μιας βραδιάς. Φαίνεται όμως ότι έχω μέσα μου το δαιμόνιο της περιέργειας. Ήθελα οπωσδήποτε να νιώσω πως ένιωθαν όλοι εκείνοι που βρίσκονταν κάτω από εμένα και για αυτό, ως συνήθως, έπρεπε να επιλέξω προσεκτικά.Φυσικά και φοβόμουν όλα εκείνα που τώρα θεωρώ ανοησίες. Μην πονέσω, μη μου αφήσει κανένα τραύμα και τα σχετικά, οπότε μου πήρε αρκετό καιρό η επιλογή και πάλι δεν μπορούσα να καταλήξω, ευτυχώς όμως μου δόθηκε τυχαία. Κάποια στιγμή κανόνισα με κάποιον, όχι σεξ, γνωριμία και ήταν αρκετά ευγενικός στο να έρθει να με πάρει με το αμάξι του. Περάσαμε τη νύχτα εκείνη κάνοντας βόλτες, που είναι και το καλύτερό μου. Δεν κάναμε τίποτε άλλο. Είχε μπει στα τριάντα, καταγόταν από ένα χωριό κοντά στη Θράκη και ζούσε εδώ και καμια δεκαετία μόνος του, μαζί με ένα σκυλί και μερικές γάτες. Ήταν λίγο πιο κοντός από εμένα και είχε ένα σώμα από εκείνα που δεν χρειάζεται να χτυπηθεί κανείς στα γυμναστήρια: από τη φύση του καλοσχηματισμένο και άτριχο.Μια φορά την εβδομάδα κάναμε βόλτες με το αμάξι μες στη νύχτα και συζητούσαμε διάφορα, χωρίς την παραμικρή κίνηση που θα μαρτυρούσε το ξεκίνημα μιας αισθηματικής ή σεξουαλικής σχέσης. Φαίνεται απλά ότι μας άρεσε να μιλάμε, από τον Πλάτωνα έως τα νέα επιτεύγματα της Γενετικής και έτσι πέρασαν ούτε λίγο ούτε πολύ δύο ολόκληροι μήνες, στους οποίους με είχε καλέσει σπίτι του μερικές φορές για ποτό και συζήτηση. Τίποτε άλλο.Ένα βράδυ μου έστειλε μήνυμα, από εκείνα τα λιτά που ανταλλάσαμε. Η ώρα ήταν προχωρημένη αλλά σηκώθηκα και πήγα σπίτι του. Ως συνήθως ήπιαμε ποτό και συζητήσαμε μέχρι που ήδη η ώρα έφτασε δύο. Εκείνος καθόταν σε ένα διθέσιο καναπέ, που μετά βίας χώραγε δυο άτομα κι εγώ απέναντί του, σε ένα πολύ αναπαυτικό ανάκλιντρο. Σταματήσαμε να μιλάμε, πίναμε απλά το ποτό μας και καπνίζαμε, όμως αισθανόμουν μια ένταση να έχει συσσωρευτεί. Σηκώθηκα, πήγα προς το μέρος του και κάθισα στο πάτωμα, ανάμεσα στα πόδια του και τον κοιτούσα. Δίχως να πει λέξη, έβγαλε τη φόρμα και το εσώρουχό του, μόνο και μόνο για να δω ένα πραγματικά τεράστιο όργανο να βρίσκεται ήδη σε φάση διέγερσης. Λίγη ώρα αργότερα, έχοντας ήδη αρχίσει να το γλύφω, διαπίστωσα πόσο μεγάλο ήταν, αφού ξεπερνούσε τον ομφαλό. Εκείνος όμως ήταν πραγματικά πολύ ευγενικός στο να με αφήσει να του πάρω πίπα ακριβώς με τον τρόπο που ήθελα: με αργές κινήσεις, σχεδόν βασανιστικές, απολάμβανα εκείνο το τεράστιο καβλί, χωρίς εκείνος να κάνει τίποτα, παρά μόνο να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να απολαμβάνει. Κι εγώ, ξεπερνώντας τον εαυτό μου, κατάφερα να το πάρω ολόκληρο στο στόμα μου χωρίς να πνιγώ, κίνηση που του άρεσε ιδιαίτερα, γιατί έβγαλε την μπλούζα του και μου αποκάλυψε το υπέροχα μυώδες εκείνο κορμί του, το οποίο δεν χόρτασα να φιλώ και να γλύφω, όση ώρα δεν ασχολιόμουν με το εργαλείο του που είχε πλέον κατακτήσει το μέγιστο των διαστάσεών του. Καθώς ανέβηκα πάνω του για να του γλύψω το στήθος, η άκρη του πέους του ακούμπησε πάνω μου και ηλεκτρίστηκα. Είχα βρει εκείνον που θα έκανα το πρώτο μου παθητικό αλλά με τρόμαζε ένα τέτοιο μέγεθος, οπότε περιορίστηκα στο να τρίβω τα οπίσθιά μου πάνω του ενώ τον φιλούσα και τον έγλυφα στις ρώγες.Είναι δύσκολο να κρατηθεί κανείς σε μια τέτοια θέση κι εγώ δεν ήθελα να περιορίσω τον εαυτό μου με τίποτα, όσο και αν φοβόμουν. Καθώς καθόμουν επάνω του, του έπιασα τον πούτσο, τον έπαιξα λίγο και προσπάθησα να συνεχίσω αλλά με σταμάτησε για να φορέσει ένα προφυλακτικό που, χωρίς να σηκωθεί, το πήρε από το διπλανό συρτάρι. Μόλις η ετοιμασία είχε ολοκληρωθεί, αργά αργά κάθισα επάνω του, μέχρι να τον πάρω ολόκληρο μέσα. Εκείνος δεν έκανε την παραμικρή κίνηση, μόνο με άφηνε να το πάρω όπως ήθελα εγώ. Ένιωθα μέσα μου να ανοίγω εκατοστό το εκατοστό και να προσαρμόζομαι στο καβλί του. Δεν υπήρχε πόνος στο ελάχιστο, υπήρχε μόνο μια υπέροχη αίσθηση που με έκανε να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο λαιμό του, να τον πάρω αγκαλιά και να κουνάω τη λεκάνη μου με αργές και βαθιές κινήσεις. Δεν κατάλαβα πως περνούσε ο χρόνος, λες και είχε σταματήσει εκεί πάνω στον καναπέ που έκανα το πρώτο μου παθητικό, ώσπου, σε μια κορύφωση των αναστεναγμών του, ένιωσα το εργαλείο του να συσπάται μέσα μου. Είχε τελειώσει μέσα μου κι εγώ τελείωσα στην κοιλιά του σχεδόν χωρίς να το καταλάβω, μουσκεμένοι και οι δύο στον ιδρώτα.Το ρολόι έδειχνε τέσσερις όταν έφυγα. Επί έναν ολόκληρο χρόνο αρκούσε ένα λιτό μήνυμα από μέρους του ή από μέρους μου του στυλ ΅έλα από δω΅ή ΅έρχομαι΅. Πήγαινα, κουβεντιάζαμε με τις ώρες και μετά πηδιόμασταν, κάνοντας εγώ και ενεργητικό και παθητικό. Ήταν ένας ωραίος χρόνος που έληξε απότομα λόγω μετάθεσής του. Αλλά οι αναμνήσεις μένουν και τα μαθήματα που πήρα τα αξιοποίησα αργότερα…

Δεν υπάρχουν σχόλια: